Faza przygotowawcza w Polsce
W tym przykładzie zaprezentowano wycinek fazy przygotowawczej pierwszego TrialU realizowanego w ramach projektu DRIVER+, które odbyło się w Polsce. Pokazano w nim złożone z sześciu kroków podejście do fazy przygotowawczej, uwzględniając jeden z celów polskiego, jedną lukę i jedno pytanie badawcze. W związku z powyższym późniejsze kroki dotyczące sformułowania planu ZBIERANIA danych i ewaluacji, opracowania scenariusza oraz wyboru rozwiązań koncentrują się również na tym ograniczonym zakresie dla celów ilustracyjnych.
Cel
Ogólnym celem było przeprowadzenie symulacji skoordynowanych działań na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym i międzynarodowym, których założeniem miało być przeciwdziałanie skutkom katastrofy oraz przetestowanie wybranych rozwiązań pod kątem możliwości ich zastosowania do wyeliminowania luk istniejących aktualnie w różnych procesach ZK. Celem szczegółowym przedstawionym w tym przykładzie była poprawa skuteczności identyfikacji potrzeb osób dotkniętych katastrofą, które zostały uwięzione w budynkach na obszarze skażenia chemicznego poprzez:
- skrócenie czasu potrzebnego na wskazanie/zaznaczenie na mapie lokalizacji mieszkańców wymagających pomocy;
- poprawę dokładności identyfikacji rodzaju potrzeb.
Luka
Jedną ze wskazanych luk było niewystarczające środki zarządzania zasobami (kadrą, sprzętem itp.) podczas długotrwałych operacji ratunkowych z udziałem wielu interesariuszy.
Pytanie badawcze
Pytanie badawcze sformułowano w odniesieniu do opisanej powyżej luki. Brzmiało ono: w jaki sposób transgraniczne zarządzanie zasobami można wspierać za pomocą rozwiązań socjotechnicznych podczas długotrwałych operacji ratunkowych z udziałem wielu interesariuszy? Wraz z pytaniem badawczym sformułowano założenie robocze, które zostało później ocenione za pomocą planu zbierania danych i ewaluacji. Choć metodologia nie wymaga takiego założenia, może być ono przydatne jako wskazówka do przyszłych działań.
Plan zbierania danych
W przeprowadzonym Trialu wykorzystano zarówno ćwiczenia symulacyjne, jak i eksperymenty terenowe, które wymagały udziału specjalnych obserwatorów do rejestrowania i dokumentowania działań. Na potrzeby ewaluacji tej części Trialu zebrano określone poniżej dane, a obserwatorzy wypełnili kwestionariusze ewaluacyjne i starali się zarejestrować czas konieczny na podjęcie decyzji operacyjnych (od uzyskania danych zebranych podczas przelotu drona aż po interpretację danych przez uczestników lub wykonanie pomiaru).
Kwestionariusze ewaluacyjne dotyczące trzech wymiarów (zarządzania kryzysowego, Trialu i rozwiązania) wypełnili:
praktycy – którzy przekazali informacje zwrotne (dane) dotyczące jakości Trialu, a także użyteczności, innowacyjności, przyjazności dla użytkownika i innych aspektów rozwiązania;
obserwatorzy – którzy przekazali informacje zwrotne (dane) dotyczące trudności organizacyjnych zaobserwowanych podczas prowadzenia Trialu oraz ograniczeń zewnętrznych mogących mieć wpływ na rezultaty Trialu.
Oprócz badania ogólnego zadowolenia i użyteczności rozwiązań na podstawie kwestionariuszy, wprowadzono dodatkowe wskaźniki KPI umożliwiające ocenę potencjalnego wpływu ich stosowania na poszczególne podprocesy zarządzania kryzysowego:
KPI 1 – liczba wykrytych poszkodowanych ogółem, symulowanych przez użycie kolorowych flag;
KPI 2 – czas podjęcia decyzji;
KPI 3 – liczba poprawnie rozpoznanych typów poszkodowanych, wskazana przez odpowiednią identyfikację kolorowych flag;
KPI 4 – dokładność lokalizacji poszkodowanych.
Ewaluacja
Aby umożliwić ocenę efektywności innowacji przeprowadzono szereg sesji porównujących aktualny tryb działania według opisu stanu początkowego z rozwiązaniami innowacyjnymi przewidzianymi dla ścieżki innowacyjnej. Pozwoliło to na bezpośrednie porównanie wyników. Połączone obserwacje pomagają w ocenie rezultatów w świetle realizacji danego Trialu z uwzględnieniem trudności i ograniczeń oraz trzech wymiarów ewaluacji, którymi są: zarządzanie kryzysowe, Trial i rozwiązanie.
Zaplanowany scenariusz
Scenariusz Trialu zakłada uwolnienie dużej ilości toksycznych cieczy spowodowane awarią techniczną infrastruktury zbiornika na odpady chemiczne. Awaria zaworu uniemożliwia wyłączenie pomp tłoczących odpady chemiczne do zbiornika retencyjnego. Z tego powodu następuje szybki przypływ znaczącej ilości błotnistej toksycznej cieczy do zbiornika. Wały zbiornika są osłabione po intensywnych opadach deszczu, które miały miejsce w ostatnich dniach, a podwyższone ciśnienie powoduje ich przerwanie.
Wybrane rozwiązanie
Drone Rapid Mapping – rozwiązanie umożliwiło bardzo szybkie generowanie ortofotomap opartych na obrazach uzyskanych z drona (BSP) i udostępnienie ich jednostkom ratowniczym lub jednostkom zarządzania kryzysowego. Powstałe w ten sposób mapy można oglądać i analizować w specjalnym geoportalu lub w dowolnym środowisku systemu informacji geograficznej (GIS), z którego już obecnie korzystają instytucje zarządzania kryzysowego. Dodatkowym rezultatem był trójwymiarowy model terenu, umożliwiający lepsze i bardziej intuicyjne zrozumienie obszaru działania.
